“Iedereen heeft wel iemand in de buurt die in aanraking komt met kanker. Dat bindt ons om samen te gaan fietsen en rennen.”

We spreken Vincent Raats, professional sociaal domein én fietser. Vorig jaar heeft hij voor de eerste keer meegedaan aan de Roparun. Maar wat is dat nou eigenlijk?

Van Parijs naar Rotterdam in het Pinksterweekend
In drie dagen tijd wordt er 540 kilometer gefietst en gerend door maar liefst 210 teams. Samen hebben ze één doel: het leven van mensen met kanker draaglijker maken. Vincent was een van de fietsers van Team 62. Samen met drie andere fietsers, acht lopers, chauffeurs, catering én twee camperbussen, zijn zij drie dagen lang 24 uur in beweging.

Vincent: “Je gaat gewoon door, maar het is ontzettend pittig. De lopers wisselen elkaar af met andere lopers uit de camper. Een fietser gaat voorop en de andere fietser sluit. De fietsers gaan 6 uur lang door. Na die 6 uur wisselen we met het team dat in de volgbus zit. En zo gaan we dag en nacht door.”

Alles wordt op alles gezet om de eindstreep in Rotterdam te halen. Vincent was de fietser die voorop fietste, het was dus belangrijk dat hij zijn tempo aanpaste aan de groep. “De groep blijft hoe dan ook bij elkaar. Ook kom je andere teams tegen, je passeert elkaar regelmatig. Er wordt dan gejuicht en geroepen naar elkaar, het is heerlijk om te zien hoe gemotiveerd iedereen is.”

Een gezamenlijke presentatie
Vincent vertelt: “Wij, de fietsers en lopers, leveren een fysiek zware prestatie. Maar degenen die ik écht een pluim wil geven zijn de mensen in de bus. Er is een draaiboek gemaakt om ervoor te zorgen dat je binnen een bepaalde tijd binnenkomt in Rotterdam. En geloof me, dat is nodig met meer dan 200 teams. Elke minuut telt, alles moet zo efficiënt mogelijk worden aangepakt. De catering staat altijd klaar met eten en drinken voor de sporters. De chauffeurs blijven scherp en oplettend. En één persoon houdt het draaiboek in de gaten tot op de minuut.”

Moe, slaaptekort en euforie
“Om 5 uur ‘s ochtends is het het koudst, vlak voor de zon opkomt. Je hebt slaaptekort, de vermoeidheid slaat toe. Maar je blijft maar trappen, je zit in het ritme.”

En dan zie je Rotterdam op de horizon verschijnen. De laatste 10 km worden via een slinger route afgelegd vanaf Barendrecht. “Ze zeggen het niet voor niks, de laatste loodjes wegen het zwaarst! Maar samen op dat podium staan en gehuldigd worden, maakte het allemaal waard.”
Niet alleen de huldiging, ook het sponsorbedrag van ruim €16.000,-, zorgde ervoor dat het het allemaal waard was.

Nieuwsgierig hoe het dit jaar gaat met Team 62? Wij ook! Als trotse sponsor doneert Bender ook aan dit prachtige doel. Van 18 tot 20 mei juichen wij hen toe.

Lees meer op de website van Roparun. Enne... alle kleine beetjes helpen, elke donatie is welkom!