De jeugdzorg staat onder druk. De kosten stijgen, de wachtlijsten worden langer en de inzet van effectieve en doelmatige hulp op maat is vaak een zoektocht. In de praktijk zien we dat er vaak aan symptoombestrijding wordt gedaan, waardoor de hulpverlening niet aanslaat of op lange termijn niet bestendigd. Deze gezinnen keren daarom steeds terug in de hulpverlening of maken hier soms jaren achtereen gebruik van zonder resultaat. De gezinnen worden hulpverleningsmoe en de professionals ervaren machteloosheid waardoor de samenwerkingsrelatie onder druk kan komen te staan.
De verklarende analyse is een onderzoeksmethode die effectief is gebleken bij juist deze gezinnen. De methodiek geeft inzicht in de samenhang van problemen, het ontstaan ervan en legt verbanden tussen deze factoren. Samen met het gezin krijgt de jeugdprofessional een volledig beeld van de situatie en wordt er een samenwerking gecreëerd waarin het gezin weer kan gaan bouwen, om zelf weer beetje bij beetje de eigen regie te pakken.